Köstebek ortada cirit atıyor.

Bunumu denesek?

Doğa ile birlikte yaşamak çok farklı bir şeymiş. Bunu yaşamaya başladıktan sonra anlıyor insan. Hiçbir şey uzaktan gözüktüğü gibi değilmiş aslında. Çok farklı, çokça başka bir dünyaya adım atmış gibi oluyorsunuz ilk adımla toprağa bastığınız an.

Köstebek olayı başımıza ilk yılımızda geldi. Kim derdi yaşamımız bir köstebek veya bir köstebek çetesi ile daha önceden kesişecekti. Toprak Ananın bir sürprizi olsa gerek bu da bizlere. Bütün bahçelerde özgürce elini kolunu sallaya sallaya geziyor. Bazı bahçe sakinleri tuzaklar kurdular, toprağa naftalin benzeri şeyler gömdüler kısacası önlem almaya çalıştılar ama nafile. Asıl olması gereken yerde olan canlılar, yerlerinden bir türlü bizler tarafından uzaklaştırılamadılar. İnatla bölgelerini koruyorlar. Olur, olmadık yerlerde tümsekler oluşturuyorlar. Dün yanımda bir tanesini bir tümsek oluşturdu. Sadece izlemele yetindik. Bir tane patlıcan fidesi, bu tümseğin altında kaldı. Daha sonra incelediğimiz de fide büyük hasara uğramıştı.

Biz onlara alışacağız ama onlar bizlere alışacak mı? Bunu pekte şimdiden kestiremiyoruz. Geçen yıl otlar arasında cirit atmışlardı. Bunu bahçeyi beller iken çok güzel bir şekilde izledik. Toprak altında onlarca tünel ile karşılaştık ufacık bahçemizde. Cumanın gelişi, perşembeden belli olur derler, yanlış anımsamıyorsam. Zaten çokta bir titiz izleyici yoğunluğu oluşuyor. Bazen yorumla bazen de mail ile eksiğimizi fazlamızı iletiyorlar.

Bizler şuan için yaşadığımız coğrafyanın olumsuz hava şartları ile uğraşıyoruz. Fazlaca bir bahçemizde zaman geçiremiyoruz. 

Bizler zamanımız uygun olduğum ölçüde bahçede olmaya özen gösteriyoruz. Zamanı bahçemiz için fazlaca rahat kullanamamanın verdiği bir sıkıntı var şu aralar üzerlerimizde.

Baş tacı izleyicilerimiz, kısa bir ara daha, hemen sonra yine sizlerleyiz. 

Aman zaplamayalım emi! Sevgi ile kalın. 

Hoşçakalınız.